Boeken gelezen januari 2016

1. Hendrik groen.     Pogingen om iets van het leven te maken.
Integrale weergave van het gelijknamige boek*, voorgelezen door Jan Meng. In deze dagboekaantekeningen beschrijft de auteur op geestige spitse wijze, openhartig en met de nodige zelfspot, het leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Een jaar lang leeft de luisteraar mee met Hendrik en de andere bewoners, de staf, verzorgers en de directie die eigen initiatieven van de bewoners niet verwelkomt. Oud worden is niet leuk - ziekte, aftakeling, dementie, enz. - maar Hendrik Groen laat zich er niet onder krijgen, met veel humor schrijft hij over zijn eigen ongemakken en die van anderen, en over de selecte Oud-maar-niet-dood club die hij met een paar gelijkgestemden opricht. Met deze club gaat hij, tot verontwaardiging van jaloerse medebewoners, op alternatieve uitjes zoals naar het Casino en kook- en Tai Chi-workshops. Hendrik Groen is een pseudoniem, de auteur woont niet in een verzorgingshuis en de in de ondertitel genoemde leeftijd 83 ¼ is natuurlijk een speelse variatie op die van Sue Townsends Adrian Mole. Maar wie Hendrik ook is, schrijven kan hij, en iedereen die in een verzorgingshuis woont, werkt of het regelmatig bezoekt, zal er veel herkenbaars in terugvinden. Een bijzonder onderhoudend, geestig en vlot dagboek over oud zijn en wonen in een verzorgingshuis.

2. Roué Verveer         Waarom? Daarom? 

In dit opvoedboek (zijn debuut) vertelt de auteur over zijn strenge opvoeding in Suriname in de jaren tachtig en over zijn eigen gezin met twee zonen. Hij uit zijn zorgen over de slappe opvoeding in Nederland, over ouders die geen grenzen trekken. Daar komt onder andere comazuipen van. Hij heeft geen opleiding in opvoedkunde gehad, maar is opgevoed en voedt op, is dus ervaringsdeskundige. Roué Verveer (Paramaribo, 1972) is een Nederlands cabaretier, presentator en acteur. Sinds 2002 heeft hij eigen theatershows. Verder werkte hij voor televisie, nasynchronisatie en film. Zo presenteerde hij in 2011 mede het NTR-programma De Slavernij. Een komisch boek in het verlengde van de opvoedingsverhalen in de show 'Voorwaardelijk vrij'. Met tien opvoedingsmantra's en regels: 'Geen regels kweekt vlegels'; 'Opvoeden is drillen'. Zowel geestig als geïnspireerd, luchtig en anekdotisch, maar ook ernstig. Toegankelijk; met veel onopvallende noten onder aan de bladzijden. Leuk, verfrissend boek over opvoeden. Vrolijke, aantrekkelijke uitvoering. Voor ieder die kinderen of kleinkinderen heeft. - Drs. Sytske Breune

3. Kim van Kooten, Lieveling. 

Wanneer Puck en haar moeder hun huis verruilen voor een villa, verandert het leven van de vijfjarige Puck compleet. Na amper geld te hebben om rond te komen, kunnen ze nu alles krijgen; alleen zijn zij niet meer met zijn tweetjes. Al het geluk dat zij nu ineens ervaren, wordt betaald met Pucks jeugd en vrijheid. De stiefvader van Puck vindt het namelijk leuk om Puck drie keer per week te wassen, af te drogen met zijn handen en vingers te plaatsen op plekken waar vingers niet horen te zijn. Puck wil vragen aan meester Hofslot of het normaal is dat ze wordt afgedroogd met zijn handen, maar ze durft het niet; straks wordt Ome Meneer boos. Bij wassen blijft het niet, want Puck moet steeds meer doen. Na jaren van misbruik is Puck niet meer het meisje dat geniet van het speelgoed dat ze krijgt en eet of praat ze niet meer. Deze debuutroman van Kim van Kooten (1974) is gebaseerd op ware gebeurtenissen, namelijk op de jeugd van een vriendin. Het boek is, ondanks het onderwerp, op een luchtige en vlotte manier geschreven, waardoor je je inleeft in het personage. Een heftig onderwerp dat op luchtige manier beschreven is, zal het goed doen bij lezers. - Meltem Kumru

3. Hugo Borst          Ma

De bekende schrijver, columnist en journalist (1962) beschrijft zijn ervaringen met zijn sinds enkele jaren dementerende moeder. Eerst woonde ze nog in haar eigen flatje, later ging zij naar een verpleeghuis. Raak en herkenbaar bespreekt hij in columnachtige stukken wat hij meemaakt, ziet en denkt. Hij beschrijft daarbij bijvoorbeeld ook – eerlijk en in open taal – eigen jeugd- en jongemannenherinneringen. Dit maakt de weg vrij – ook voor de lezer – voor een even open en tegelijk respectvolle bespreking van verpleeghuisaangelegenheden die normaal achter gesloten deuren lijken te moeten blijven. Dit alles geeft het boek een nuchtere natuurlijkheid, die soms ontroert of geestig is. Dit geïllustreerde boek – dat in meerdere media al direct na verschijnen ruime aandacht kreeg – geeft in woorden en beelden aan wat er zoal kan gebeuren met zeer betrokkenen hoofdrolspelers in het ingrijpende proces dat dementeren heet. Een prachtig portret van zoon en moeder.

4. Christina Lauren        Wild vertrouwen.

Mia Holland is klaar met studeren en besluit om met haar beste vriendinnen Lola en Harlow een roadtrip te maken naar Las Vegas. Nadat de vriendinnen op hun tweede avond volledig uit hun dak zijn gegaan, merken ze dat er ook iets anders is gebeurd. Ze zijn namelijk alle drie getrouwd met de drie mannen die ze op die avond hebben ontmoet. Lola en Harlow ontbinden het huwelijk met Oliver en Finn, maar Mia besluit dat niet te doen met Ansel Guillaume. Dit vanwege de brief die ze de avond ervoor aan zichzelf heeft geschreven; Ansel weet namelijk alles over haar. Over haar ongeluk waardoor ze niet meer professioneel kon dansen, over haar tiran van een vader en over haar litteken. Ze besluit Ansel te volgen naar Frankrijk, maar wanneer ze daar is, begrijpt ze waarom mensen elkaar eerst beter leren kennen voor ze trouwen. Geschreven door het duo Christina Hobbs en Lauren Billings, die Christina Lauren als pseudoniem gebruiken.